بررسی اثر خوراکی گیاه والک بر فعالیت انقباضی آئورت ایزوله موش صحرایی دیابتی

چکیده مقدمه: دیابت شیرین با افزایش رخداد بیماری‌های قلبی-عروقی و آترواسکلروز همراه می باشد. با توجه به وجود شواهدی مبنی بر اثر ضد دیابتی مواد موثره گیاه والک، اثر مصرف خوراکی این گیاه به مدت 6 هفته بر پاسخگویی انقباضی آئورت ایزوله در مدل تجربی دیابت شیرین در موش صحرایی بررسی شد. هدف: بررسی اثر خوراکی گیاه والک بر فعالیت انقباضی آئورت ایزوله موش صحرایی دیابتی. مواد و روش‌ها: موش‌های صحرایی نر (32=n) به طور تصادفی به چهار گروه کنترل، کنترل تحت تیمار با والک، دیابتی، و دیابتی تحت درمان با والک تقسیم بندی شدند. برای دیابتی نمودن حیوانات از داروی استرپتوزوتوسین به طور داخل صفاقی (60 میلی گرم بر کیلوگرم) استفاده شد. دو گروه تحت تیمار با والک غذای استاندارد موش مخلوط شده با پودر گیاه (25/6%) را به مدت 6 هفته دریافت نمودند. پس از گذشت شش هفته پاسخ انقباضی حلقه های آئورت سینه‌ای به کلرور پتاسیم و نور آدرنالین با استفاده از بساط بافت ایزوله بررسی شد. نتایج: میزان گلوکز سرم در گروه دیابتی افزایش معنی‌داری را در هفته ششم در مقایسه با هفته قبل از آزمایش نشان داد (p<0/001) در حالی‌که گروه دیابتی تحت درمان با والک کاهش متوسط و معنی‌داری در مقایسه با گروه دیابتی نشان دادند (p<0/001). به علاوه پاسخ انقباضی در گروه دیابتی تحت درمان با والک به کلرور پتاسیم (p<0.05) و نورآدرنالین (p<0.01) به طور معنی دار کمتر از گروه دیابتی درمان نشده بود. همچنین هیچ‌گونه تغییر معنی‌دار در پاسخ انقباضی به کلرور پتاسیم و نورآدرنالین در گروه کنترل تحت تیمار در مقایسه با گروه کنترل مشاهده نشد. نتیجه گیری: مصرف خوراکی و درازمدت والک در مدل تجربی دیابت شیرین در کاهش دادن پاسخ انقباضی سیستم عروقی و احتمالاً در جلوگیری از بروز هیپرتانسیون در موش‌های صحرایی دیابتی موثر است.